یاور

من اردشیر هستم ، اردشیر افشین راد
.......
یاور ، هفت سال شد که در همچین روزهایی تنهامون گذاشتی یا هفتصد سال؟
انگار همین دیروز بود که توی تریای تئاتر شهر بهم گفتی : سپیده دیگه می خوام اولین فیلمم رو بسازم
اولین فیلمت رو ندیدم اردیِ خوبِ من ، اما آخرین فیلمت رو بد ساختی ، خیلی بد ... یاور قرارمون نبود از زندگیت تراژدی بسازی
...حالا تنها چیزی که مهمه اینه که بعد از این هفتصد هزار سال هنوز رفتنت رو باور نمی کنم و هنوز زادروزت رو لبخندِ تلخ می زنم و روز مرگت ... گفتم روز مرگت؟؟؟ نه ... نه تو نمردی یاور ، تو نرفتی ... توی دل تک تک ماها خوب جا خوش کردی
هنوز اشکهام تنها همدمِ دردهای قلبمه در روزِ رفتنت
آخ یاور آخ
.......